σαγγάη

Πόλη (13.341.896 κάτ.) της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας· αποτελεί αυτόνομο δήμο (6.186 τ. χλμ.) παρότι περικλείεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της επαρχίας Κιανγκσού. Βρίσκεται στην αριστερή όχθη του μικρού ποταμού Χουανγκπού, στη συμβολή του στον ποταμόκολπο του Γιανγκτσέ Κιανγκ. Οι λόγοι της σημασίας της ως μεγάλου βιομηχανικού και εμπορικού κέντρου πρέπει να αναζητηθούν προπάντων στην ευνοϊκή θέση της, στη διέξοδο μιας εκτεταμένης, εύφορης και πυκνοκατοικημένης ενδοχώρας και ύστερα στη μαζική εισροή των Ευρωπαίων (προπάντων Άγγλων και Γάλλων) και των Αμερικανών, που από τα μέσα του 19ου αι. την έκαναν μεγάλη εμπορική αγορά με ζωηρή εισαγωγική και εξαγωγική διακίνηση. Από το 1842, πραγματικά, έτος κατά το οποίο η Συνθήκη του Νανκίν έθεσε τέρμα στον πόλεμο του οπίου, η Σ. άρχισε να αναπτύσσεται με ιλιγγιώδη ρυθμό. Η πόλη χρονολογείται τουλάχιστον από τον 11o αι. και περιτειχίστηκε το 14o αι., γεγονός που μαρτυρεί τη σημασία που είχε φτάσει κατά την περίοδο εκείνη. Η εξέλιξή της όμως υπήρξε αργή και επίπονη: πριν από τις διεθνείς παραχωρήσεις, η Σ. ήταν μεγάλο αλιευτικό λιμάνι και σημαντικό βιομηχανικό και εμπορικό κέντρο, εθνικού αποκλειστικά σχεδόν ενδιαφέροντος. Το άνοιγμα του λιμανιού της, το 1843, μετάτρεψε σε λίγα χρόνια την πόλη σ’ ένα από τα πιο εκτεταμένα αστικά συγκροτήματα της Ασίας και η Σ. έγινε το μεγαλύτερο κινεζικό λιμάνι και το κυριότερο βιομηχανικό κέντρο της χώρας. Η βιομηχανία αναπτύχθηκε προπάντων στους τομείς υφαντουργίας, ειδών διατροφής, κονσερβοποιίας, μεταλλομηχανουργίας, χημικών προϊόντων, βυρσοδεψίας, ναυτιλιακών ειδών, καπνού και χαρτοποιίας. Η εξαγωγή αφορούσε προπάντων ακατέργαστα ή επεξεργασμένα στα βιομηχανικά συγκροτήματα της πόλης προϊόντα, όπως μεταξωτά και βαμβακερά υφάσματα, φυτικά έλαια, τσάι, δέρματα, τσιγάρα, χαρτί και δερμάτινα είδη. Από το 1937 έως το 1945 η πόλη βρισκόταν στα χέρια των Ιαπώνων και το 1949 καταλήφτηκε από τους κομμουνιστές. Το σταμάτημα των διεθνών συναλλαγών προκάλεσε σοβαρή κρίση στην οικονομική διάρθρωση της Σ., που βασιζόταν κυρίως στο εμπόριο και στην επεξεργασία των εισαγόμενων εμπορευμάτων· η πόλη όμως εντάσσεται βαθμιαία στην οικονομία της χώρας, αξιοποιώντας σιγά-σιγά τις βιομηχανίες της και προσαρμόζοντας τες στις μεταβαλλόμενες απαιτήσεις της εσωτερικής αγοράς. Σήμερα η Σ. είναι σχεδόν αποκλειστικά μέγιστο βιομηχανικό κέντρο και οι εμπορικές συναλλαγές της περιορίζονται στην πράξη σε μερικές χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Η Σ. είναι επίσης αξιόλογο πνευματικό κέντρο, έδρα μερικών πανεπιστήμιων, ανώτερων επιστημονικών και τεχνικών ιδρυμάτων, σχολών εικαστικών τεχνών, μουσικής και παιδαγωγικής, μουσείων, θεάτρων, βιβλιοθηκών, σχολών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων καθώς και διάφορων εκδοτικών οίκων. Δρόμος σε εργατική συνοικία της Σαγγάης. Οι κάτοικοι συνηθίζουν να απλώνουν τα ρούχα τους με τον παραπάνω τρόπο. Σαγγάη: άποψη μιας σύγχρονης συνοικίας στον ποταμό Χουανγκπού. Ευνοημένη από τη γεωγραφική της θέση, η πόλη αυτή υπήρξε πάντοτε μια από τις κυριότερες διεξόδους της Κίνας στη θάλασσα. Αεροφωτογραφία της πόλης της Σαγγάης (φωτ. ΑΠΕ).

* * *

η, Ν

είδος υφάσματος από ακατέργαστο μετάξι.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < Σαγκάη, ονομ. κινεζικής πόλης].